Ukraińska wersja wiersza Martyny Rokity, pt. "Pozwól mi kiedyś" w przekładzie Ludmiły Ławrenczuk

дозволь мені колись

 дозволь мені колись

у пору ранню літню

самотньо квіт збирати

тих жестів що болять

 

дозволь мені колись

в холодну ніч осінню

самотньо місяць споглядати

читати з нього майбуття

 

дозволь мені колись

перед вівтарем стати

помилок моїх і поразок

 

дозволь мені колись

відкинути життя болюче

згадавши гìркий смак надії

WERSJA POLSKA

pozwól mi kiedyś

pozwól mi kiedyś
wczesną letnią porą
samotnie zbierać kwiaty
gestów które bolą

pozwól mi kiedyś
nocą zimną mglistą
samotnie oglądać księżyc
czytać z niego przyszłość

pozwól mi kiedyś
stanąć przed ołtarzem
błędów mych i porażek

pozwól mi kiedyś
odrzucić życie co boli
i wspomnieć gorzki smak nadziei


Kolejny wiersz Martyny w przekładzie Ludmiły Ławrenczuk na język ukraiński

Вигнання любові

говорила любові
почекати на кращі часи
говорила їй
одягти окуляри і високі підбори

говорила любові
почекати за рогом
говорила любові
приїхати дорогим авто

прирекла свою любов
на недочекання
викинула за вікно
і заборонила повертатись


WERSJA POLSKA

banicja miłości

kazałam miłości
poczekać na lepsze czasy
kazałam jej
włożyć okulary i wysokie obcasy

kazałam miłości
poczekać za rogiem
kazałam miłości
przyjechać drogim samochodem

skazałam swoją miłość
na niedoczekanie
wyrzuciłam przez okno
i zabroniłam wracać